راه حل خلاقانه
ما آریاییهای پاک سرشت، از همان اول هم خلاق بودیم. یعنی دست خودمان نبود، اینجوری به دنیا میآمدیم و اینجوریتر میمردیم. مهمترین استفاده از این استعداد نهفته را، تاریخ در حل بحرانهای کلان مملکتی ثابت کرده است. فی المثل در دورانی که به دلایل مختلف، جوانان غیور این ملک بیکار مانده و عاطل و باطلند، به جای استفاده از راهکارهای نخنما شدهای مثل حمایت از کارآفرین و سرمایهگذاری برای تولید، از راهکارهای بومی خودمان بهره میبریم. در این مواقع عقل آریایی در پروسهای عجیب و ناشناخته به شیوهای میرسد که هر انسان عاقل اندر سفیهی را سر به جیب مراقبت فرو میبرد. ما تعاریف را عوض میکنیم. بالکل میآییم از ریشه هر چه هست را میزنیم و میرویم برای ناهار و نماز. این شیوهی خلاقانه تاکنون نمونهی خارجی نداشته و حق کپی رایت دارد. این یک مثال بود. اخیرا در راستای تعمیم این راهکار مسئول پسند، مشکل آلودهگی هوا را هم داریم حل میکنیم. ببینم اصلا که گفته که باید در هوا اکسیژن و هیدروژن و نیتروژن باشد؟ اصلا شما می دانید قبل از انقلاب که همه چیز خوب بود ذرات هوا چه ها بودند؟ نه خدا وکیلی میدانید؟ آن موقعها اقل اقلش ۸۰ درصد هوا فسفر بود. ۴۵ درصد باقی هم غیر از کربن دی اکسیدی که از تنفس آدمها تولید میشد، ذرات آب بود و کمی اکسیژن و یه تک قاشق گازهای گلخانهای. این حرفها بعد از انقلاب باب شد. به خاطر همین در لایحهی اخیری که به مجلس شورا رفته، طرح معکوس شدن نمودارهای میلهای آلودهگی هوا را میخواهند تصویب کنند، که هر وقت اکسیژن هوا زیاد شد، زنان باردار و افراد مسن از بیرون آمدن اجتناب کنند. انشالله با این کار امید به زندهکی میان مردم بالا رفته و پس از مدتی با سر سقوط خواهد کرد!
- این متن رو به عنوان تست، برای ورود به یک گروه طنز نوشتم. خدا آخر و عاقبتمونو به خیر کنه در این عرصهی خاص!
- ۹۴/۰۶/۲۱