لاشهی لاکردار
«و مالحیاة الدنیا الا لعب و لهو و للدار الاخرة خیر للذین یتقون افلا تعقلون »( انعام - ۳۲)
«و ما هذه الحیاة الدنیا الا لهو و لعب و ان الدار الاخرة لهی الحیوان لو کانو یعلمون» ( عنکبوت - ۶۴)
«انما الحیوة الدنیا لعب و لهو و ان تومنوا و تتقوا یوتکم اجورکم و لا یسئلکم اموالکم» ( محمد - ۳۶)
همانطور که ملاحظه میکنید در قرآن آمده که زندهگی دنیا بازی است! مثل بچهها که بازی میکنن و کمی فکر میکنن جدیه اما پسِ ذهنشون میدونن که زود تموم میشه. بازی است آقا جان بازی!
یک بار دقیق کلمات این آیات رو بخونید.
و مالحیاة الدنیا : زندهگی دنیا هیچ نیست!... جز لعب و لهو
و ما هذه الحیاة الدنیا : این ( نشانهی تحقیر) زندهگی دنیا هیچ نیست... جز لهو و لعب
انما الحیوة الدنیا لعب و لهو : به راستی ( نشانهی تاکید) زندهگی دنیا لعب و لهو است
افلا تعقلون : مگه مغز ندارید؟!!
لو کانوا یعلمون : اگر بدانند ...
دیشب یه کسالت کوچولو داشتم و کمی ناراحت بودم از اینکه باید با خودم حملش کنم به اینطرف و اونطرف. یه لحظه ناظر دوربین رو از چشمهای خودم خارج کردم، بردم بالا .. بالا... بالا.. همینجا خوبه! .. ناظر رو بردم رو دید پرنده و به دنیا نگاه کردم. بعدا فهمیدم که این ناظر روحمه بعد از خارج شدن از بدن و داره به سان یک لنگه کفش پاره که دورش انداخته به بدن من نگاه میکنه!! لا کردار! انگار نه انگار که تا دیروز دل میدادیم قلوه میگرفتیم. مثه لاشه داشت نگاه میکرد به این بدن، به این دنیا و این جهان مادهی محدودکننده.
بعضا فکر میکردم که ما اگر مشکلی داشته باشیم، دردی داشته باشیم، اون موقعس که داره واسه ما کرور کرور حسنات ضبط میشه و ما چه مجاهدان سوپرمنی هستیم. اما دیشب فهمیدم که اصلا اینا انقدر بیاهمیت هست که اگر در عوالم دیگه چیزی به خاطرش بهمون بدن از رو دلسوزی و تفقده نه چیز دیگه!. یعنی یک لاشه که یک ماه نشده میشه دو سه کیلو استخون، مسلما در مقابل ارزش و سنگینی روح هیچی نیست.
بعد یادم اومد که خدا با یه افسوس و نگاه حسرت آمیز به ماها نگاه میکنه و میگه زندهگی دنیا بازیه! انقدر جدی نگیریدش. .
و به راستی که سرای آخرت بهتر است برای کسانی که تقوا پیشه میکنند..
و تازه میفهمیدم معنای این جملهی امام حسین (ع) را در جریان کربلا:
خُطَّ الْمَوْتُ عَلى وُلْدِ آدَمَ مَخَطَّ الْقِلادَةِ عَلى جیدِ الفَتاةِ
مرگ گردنگیر فرزندان آدم است، همچون گردنبند بر گردن دختر جوان..
- ۹۴/۰۵/۱۴